‘Een van de patiënten vertelde mij hoe hij Libië heeft verlaten. Op een rubberboot, opgelucht om een door oorlog verscheurd land achter zich te laten. Waar er geen veilige plek meer voor hem was. Ik kan het me gewoon niet voorstellen, hoe het is om alles achter te laten. Om in een rubberboot de duisternis van de zee in te varen. En mijn leven te riskeren in de hoop op een betere toekomst.’
‘Hij klaagde over constante pijn in zijn buik. Na een medisch onderzoek identificeerde ik de boosdoener: granaatscherven. Scherven van granaten of kogels in het lichaam is iets wat veel voorkomt bij patiënten in een conflictgebied. Maar het is altijd confronterend om dit soort verwonding te zien bij iemand die zo jong is. Hij is pas 20 jaar oud.’